Taller de poesía con Marta Dacosta

O venres, dentro das actividades do Festival Montenegro, convidáronnos a un taller de poesía na Biblioteca, a todo o alumnado de 2º da ESO.

Cando chegamos presentáronnos á poeta Marta Dacosta Alonso e a súa obra, que recibíu ao longo do tempo numerosos premios.

En clase xa nos deran unha ficha con algunhas das súas creacións e actividades. 

Ela saudounos e propúxonos analizar a metáfora da ameixeira neste poema seu:

Había unha ameixeira ao pé

da casa árbore sempre

verde que eu recordo, e

miña nai a roubar antes de

tempo aquel certo veludo

que cegaba.

Había unha ameixeira ao pé

da casa en que eu sen saber,

souben da lingua aquela que

tiñamos agachada

aínda que sempre alí, ao pé da casa.

                (Setembro, 1998)

Tiñamos que indicar que representaba a ameixeira, coa que a poeta simboliza a lingua galega. Cada un de nós tiñamos que crear a nosa propia metáfora sobre a lingua e coas metáforas fixemos tres pequenos poemas colectivos:

            I

A lingua é a raíz,

a lingua é a árbore,

unha nena que fala,

é a chave da casa.

           II

A lingua é memoria,

a lingua é pura maxia,

é como unha enredadeira,

coma un toxo resistente.

          III

A lingua é o mar,

            a lingua é o mundo.

Este último gustoulle especialmente a Marta, porque simboliza que a lingua o é todo.

As propostas de Marta eran máis e moi interesantes, pero non tivemos tempo a rematalas; quedounos pendente por exemplo “Que non escapen os globos”, unha actividade na que tiñamos que utilizar palabras da mesma categoría gramatical para escribir un poema de oito versos.

O taller foi unha oportunidade para coñecer de primeira man a poesía.

                                                                                 Manuela Sendín Caneda